Με λάθος timing ο Αλέξης

Έτσι όπως είχε περάσει στο δημόσιο διάλογο μάλιστα το ζήτημα του νέου κόμματος η παραίτηση του είχε γίνει λίγο πολύ υποχρεωτική. Η παράταση της αμφισημίας, είμαι δεν είμαι με τον Σύριζα, είχε αρχίσει να του προκαλεί φθορά. Είναι ωστόσο σαφές ότι στο timing τα έκανε θάλασσα.

Το λογικό, αυτό που υποστήριζαν ακόμα και στενοί συνεργάτες του, θα ήταν να πάρει την πρωτοβουλία μετά τις εκλογές. Να είχαν δοκιμαστεί το ΠΑΣΟΚ αλλά και τα διάδοχα σχήματα του ενιαίου Σύριζα και μετά την (ενδεχόμενη) αποτυχία τους να επιδίωκε να ενώσει την αντιπολίτευση σε ένα νέο σχήμα υπό την ηγεσία του. Ακόμα και τώρα αυτή παραμένει ίσως η καλύτερη επιλογή. Δυσκόλεψε ωστόσο καθώς θα κατηγορηθεί ότι ήταν απών στην αναμέτρηση και εμφανίζεται εκ των υστέρων να δρέψει τους καρπούς μιας ήττας στην οποία και ο ίδιος συνέβαλε.

Αυτά ωστόσο είναι μάλλον θεωρητικά ερωτήματα. Θεωρείται πια σίγουρο ότι ο κ. Τσίπρας θα προχωρήσει στην ίδρυση πολιτικού φορέα πριν από τις εκλογές. Το βασικό του επιχείρημα, όπως αναφέρει στη χθεσινή του δήλωση, θα είναι ότι οι σημερινοί «μηχανισμοί» δεν μπορούν να εκφράσουν την κοινωνία. Ή όπως είχε πει πιο καθαρά παλαιότερα ότι «δεν υπάρχει αντιπολίτευση». Και αν μεν στις πρώτες δημοσκοπήσεις καταφέρει να πάρει όλη τη δυνητική ψήφο που καταγράφει, η οποία ξεπερνά το 20%, έχει καλώς. Θα έχει πετύχει ένα μικρό θαύμα. Αν ωστόσο, όπως είναι και πιο πιθανό, κινηθεί στα ποσοστά μόνο αυτών που λένε ότι σίγουρα θα τον ψηφίσουν, περί το 10% δηλαδή, όλη του η επιχειρηματολογία θα καταρρεύσει πριν καν δοκιμαστεί. Θα είναι ένας ακόμα μικρομεσαίος φορέας στη θάλασσα της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης.

Σε αυτή την περίπτωση θα έχει μεγάλο πρόβλημα πολιτικής γραμμής. Θα βρεθεί ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ της κεντροαριστεράς και στην Πλεύση της αποκρουστικής παλαβομάρας η οποία απελευθερώθηκε από τον πάλαι ποτέ κραταιό Σύριζα. Θα πρέπει να απευθυνθεί με άλλα λόγια σε δύο, διαμετρικά αντίθετα, ακροατήρια.

Ότι και αν συμβεί αυτός ο οποίος φαντάζομαι θα είναι χαρούμενος από χθες είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κατ αρχήν επειδή απέναντι στη δυνητική ψήφο του Τσίπρα υπάρχει η ψήφος αυτών που βλέπουν αρνητικά την επανάκαμψη του στο πολιτικό σκηνικό η οποία ξεπερνά το 60%. Ύστερα ποιος μπορεί καλύτερα να ξαναζωντανέψει το αντισύριζα μέτωπο από τον ίδιο τον Τσίπρα; Ιδίως έναν Τσίπρα ο οποίος δείχνει να μην έχει καταλάβει το παραμικρό όλα αυτά τα χρόνια. Κάποια στιγμή μπορεί να μίλησε για ψευδαισθήσεις σήμερα όμως άλλαξε γραμμή και επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία κατά πως τον βολεύει. Πόσο λωτοφάγοι θα γίνουμε; Και το χειρότερο; Μπορεί να έχει στρογγυλέψει τον πολιτικό του λόγο και να μιλά για τεχνολογία, παραγωγικό μοντέλο και start-ups, στο δια ταύτα ωστόσο επαναλαμβάνει τις χρεοκοπημένες συνταγές της αριστεράς. Αυτός είναι και ο λόγος που για το ΠΑΣΟΚ η επανάκαμψη Τσίπρα στο προσκήνιο μπορεί να αποδειχθεί μια καλή ευκαιρία για να ξεκαθαρίσει τον πολιτικό του λόγο και να αναδείξει τις διαφορές του από την παραδοσιακή αριστερά.

Αντιθέτως είναι λογικό πολλά στελέχη του Σύριζα να αισθάνονται προδομένα. Χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και μια μνησικακία θα την έχουν για τον Τσίπρα . Αφού τους έφερε τον Κασσελάκη τώρα και πάνω που ισορρόπησαν, τους εγκαταλείπει. Υπό κανονικές συνθήκες βέβαια οι περισσότεροι θα προσχωρήσουν στον νέο φορέα. Με μια έννοια θα ακολουθήσουν τους ψηφοφόρους τους οι οποίοι με συντριπτικό ποσοστό υποστηρίζουν την πρωτοβουλία Τσίπρα. Να μην αποκλείσουμε εκπλήξεις ωστόσο, τα προσωπικά πάθη και οι πικρίες στην αριστερά έπαιζαν πάντα καθοριστικό ρόλο. Υπάρχει άλλωστε και ο Πολάκης ο οποίος μπορεί να το δει σαν ευκαιρία να πάρει ότι θα απομείνει από το κόμμα. Όπως έδειξε και με τις χθεσινές του δηλώσεις είναι δύσκολο να ξεχάσει ότι ο ίδιος ο Τσίπρας τον είχε παραπέμψει για διαγραφή.

Το ζήτημα των στελεχών όμως θα είναι πρόβλημα και για τον Τσίπρα. Αν στον νέο φορέα προσέλθουν τα ίδια γνωστά από το παρελθόν πρόσωπα, το επιχείρημα της υπέρβασης των «μηχανισμών» ώστε να αντιμετωπιστεί η κρίση εκπροσώπησης της κοινωνίας, θα ακούγεται πολύ ρηχό. Αντιθέτως θα ξυπνήσει όλη η φιλολογία για τια αμαρτίες που κουβαλά ο καθένας τους- και δεν είναι λίγες. Με παλιά υλικά δεν χτίζεις το αύριο. Και μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει τίποτα το καινούργιο.