Αυξήσεις στους μισθωτούς, όχι κατάργηση του «τεκμαρτού»

Τα διαχρονικά στοιχεία της Eurostat για τους μισθούς και την ακρίβεια επιβεβαιώνουν ότι η οικονομική κατάσταση της μέσης ελληνικής οικογένειας παραμένει πολύ δύσκολη. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα αμείβονται κατά μέσο όρο με 1.418 ευρώ μεικτά μηνιαίως, δηλαδή μόλις το 45% του ευρωπαϊκού μέσου όρου (3.155 ευρώ), ένα χάσμα που δυσκολεύει την εναρμόνιση με το βιοτικό επίπεδο των εταίρων μας. Η συνεχής αύξηση του κόστους της ενέργειας, των ενοικίων, των υπηρεσιών και των μεταφορών κάνει περισσότερο επώδυνη τη στασιμότητα των αποδοχών.

Η δεκαετία των μνημονίων άφησε βαριά τραύματα στην εθνική οικονομία, άδειες τις τσέπες των πολιτών, μεγάλα ελλείμματα στο οικογενειακό εισόδημα. Η κυβερνήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη έπρεπε όχι μόνο να καλύψουν το χαμένο έδαφος, αλλά να αντιμετωπίσουν και τα δομικά προβλήματα της οικονομίας που κρατούν χαμηλά τις αποδοχές. Παράδειγμα, τα βαριά φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη για τις εταιρείες δεν αφήνουν σπουδαία περιθώρια για τους μισθούς. Οι μη μισθολογικές επιβαρύνσεις στην Ελλάδα (41% συνεισφορά εργοδότη + εργαζομένου) είναι κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η παραγωγικότητα ανά εργαζόμενο στην Ελλάδα αγγίζει μόλις το 70% του μέσου ευρωπαϊκού επιπέδου. Η Ελλάδα βασίζεται κατά 20% περισσότερο στον τουρισμό και κατά 10% λιγότερο σε βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας κι αυτό έχει αντίκτυπο στους μισθούς.

Η κυβέρνηση κάνει γενναία προσπάθεια με τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και οι υποσχέσεις που δίνει για την επόμενη διετία είναι ακόμη πιο φιλόδοξες, αλλά δυστυχώς οι προβλέψεις δείχνουν ότι η ψαλίδα δεν μπορεί να κλείσει. Η μισθολογική αύξηση που δόθηκε αποδεικνύεται ανεπαρκής για να καλύψει τις πραγματικές ανατιμήσεις στο κόστος ζωής, αφήνοντας τους χαμηλόμισθους σε οριακό σημείο επιβίωσης και, πάντως, πολύ μακριά από το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο. Και το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο για τους μέσους μισθούς, δηλαδή για το εισόδημα μιας οικογένειας 40άρηδων με ένα ή δύο παιδιά. Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα είναι κατά περίπου 20% υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Το κόστος του «καλαθιού βασικών αγαθών» στην Ελλάδα έχει αυξηθεί 15% σε πέντε χρόνια, ενώ σε χώρες όπως η Γαλλία ή η Γερμανία η αντίστοιχη αύξηση περιορίζεται στο 8%-10%. Οι τιμές των ενοικίων στις αστικές περιοχές της Ελλάδας αποτελούν πάνω από το 30% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος. Η υγεία κοστίζει στην ελληνική οικογένεια περισσότερο και την επιβαρύνει κατά 12% ετησίως.

Η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών κρατών στις αμοιβές των εργαζομένων και στην ποιότητα ζωής, κυρίως λόγω λανθασμένων οικονομικών και πολιτικών επιλογών τις δεκαετίες που πέρασαν. Αυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Η χώρα πρέπει να αποκαταστήσει τη δίκαιη αμοιβή της εργασίας και να σπάσει τον φαύλο κύκλο της φτώχειας και της ακρίβειας. Σε αυτή την κατεύθυνση οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πρέπει να αποτελούν τη μεγάλη προτεραιότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη αντί για τον περιορισμό του τεκμαρτού εισοδήματος στους ελεύθερους επαγγελματίες που δήλωναν κάτω από… 10.000 ευρώ τον χρόνο. Ας αφήσει η κυβέρνηση το «πολιτικό κόστος» στην άκρη. Το μέτρο που μόλις πέρυσι εφαρμόστηκε αποδείχθηκε σωστό, αποτελεσματικό για την εθνική οικονομία και, κυρίως, δίκαιο για το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι κακό να περιοριστούν λίγο τα «μαύρα» στους ελεύθερους επαγγελματίες. Είναι καιρός να πάρουν μια ανάσα και τα μόνιμα «υποζύγια» της ελληνικής οικονομίας, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.