ΥΓΕΙΑ - 19/03/2025 - 11:00 μμ
Για τη λοίμωξη που αφορά 1 στις 3 γυναίκες οι ειδικοί συνιστούν «θεραπεία για δύο»
Αλλάζουν τα δεδομένα στην αντιμετώπιση μιας από τις συχνότερες γυναικολογικές λοιμώξεις με τους ειδικούς να προτείνουν θεραπεία για… δύο!
Mια στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχει έρθει αντιμέτωπη με τη βακτηριακή κολπίτιδα κάποια στιγμή στη ζωή της. Η συγκεκριμένη λοίμωξη σχετίζεται με υπογονιμότητα και πρόωρο τοκετό. Η αντιμετώπισή της μέχρι στιγμής περιλαμβάνει τη θεραπεία μόνο των γυναικών. Νεότερα δεδομένα αλλάζουν την εικόνα αυτή, κατατάσσοντας την κολπίτιδα στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ), γεγονός που τροποποιεί και τα δεδομένα της θεραπείας.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Monash και του Alfred Health στο Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας της Μελβούρνης αναφέρουν ότι τα ευρήματά τους, που δημοσιεύονται στο New England Journal of Medicine, κατάφεραν να εντοπίσουν το κλειδί για τη μείωση των επίμονων ποσοστών υποτροπής της βακτηριακής κολπίτιδας μεταξύ των γυναικών.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, την καθηγήτρια Catriona Bradshaw και την Δρα Lenka Vodstrcil, η καθιερωμένη εβδομαδιαία θεραπεία με ένα αντιβιοτικό χορηγούμενο από το στόμα σκεύασμα για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης νόσου ως ανισορροπία (διαταραχή) του κολπικού μικροβιώματος σημαίνει ότι πάνω από το 50% των γυναικών θα την εμφανίσουν ξανά μέσα σε τρεις μήνες.
Κομβική η θεραπεία και των δύο
Για να εξετάσουν πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί αυτή η υποτροπή, διερεύνησαν σε 164 μονογαμικά ζευγάρια την επίδραση της ταυτόχρονης θεραπείας. Στη δοκιμή τους, όλες οι γυναίκες έλαβαν τα συνιστώμενα αντιβιοτικά πρώτης γραμμής. Αντίστοιχα, οι άνδρες σύντροφοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία έλαβε τόσο ένα αντιβιοτικό από το στόμα όσο και μια τοπική αντιβιοτική κρέμα για μία εβδομάδα, ενώ η άλλη δεν έλαβε καμία αγωγή, μια πρακτική που ακολουθείται παγκοσμίως. Τα ζευγάρια έλαβαν αντιβιοτικά μόνο για μία εβδομάδα, αλλά στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για 12 εβδομάδες, για να διαπιστωθεί πόσο αποτελεσματική ήταν αυτή η παρέμβαση στη θεραπεία σε διάστημα τριών μηνών.
Όπως διαπιστώθηκε, η αντιμετώπιση της κολπίτιδας από κοινού και των δύο σεξουαλικών συντρόφων παρουσίασε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά ίασης από την τρέχουσα πρακτική της θεραπείας μόνο των γυναικών. Πράγματι, οι ερευνητές συνέστησαν τη διακοπή της αγωγής νωρίς, όταν έγινε σαφές ότι η υποτροπή της βακτηριακής κολπίτιδας μειώθηκε στο μισό στην ομάδα θεραπείας με τον σύντροφο σε σύγκριση με τη θεραπεία μόνο των γυναικών.
«Η συγκεκριμένη παρέμβαση είναι σχετικά φθηνή και σύντομη και δίνει τη δυνατότητα, για πρώτη φορά, όχι μόνο να βελτιώσει τη θεραπεία της βακτηριακής κολπίτιδας για τις γυναίκες, αλλά ανοίγει παράλληλα νέες συναρπαστικές ευκαιρίες για την πρόληψη των σοβαρών επιπλοκών της», δήλωσε η καθηγήτρια Δρ. Bradshaw.
Η σχέση με άλλα ΣΜΝ
Η Δρ. Vodstrcil σημείωσε ότι η ύπαρξη της βακτηριακής κολπίτιδας είναι ήδη γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από άλλα ΣΜΝ. «Υποψιαζόμασταν εδώ και πολύ καιρό ότι πρόκειται για μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο (ΣΜΝ), επειδή έχει παρόμοια περίοδο επώασης (μετά το σεξ) με τα περισσότερα ΣΜΝ και συνδέεται με τους ίδιους παράγοντες κινδύνου, όπως τα χλαμύδια, οι αλλαγές σεξουαλικού συντρόφου και η μη χρήση προφυλακτικών».
Σύμφωνα με την Δρα Bradshaw, ενώ μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνδρες μπορεί να φιλοξενούν βακτηριακά είδη που σχετίζονται με τη βακτηριακή κολπίτιδα στο δέρμα του πέους και στο εσωτερικό του πέους, προηγούμενες δοκιμές που συμπεριέλαβαν άνδρες συντρόφους δεν έδειξαν βελτιωμένα ποσοστά ίασης στις γυναίκες συντρόφους τους. «Αυτό ερμηνεύτηκε ως μη απόδειξη της σεξουαλικής μετάδοσης», δήλωσε. «Ωστόσο, αυτές οι μελέτες είχαν περιορισμούς στο σχεδιασμό και καμία δεν χρησιμοποίησε συνδυασμό από του στόματος και τοπικών αντιβιοτικών για την επαρκή απομάκρυνση των βακτηρίων στους άνδρες, ειδικά από την περιοχή του δέρματος του πέους» συμπλήρωσε.
Για την τωρινή δοκιμή, η ίδια αναφέρει ότι «η επαναμόλυνση από τους συντρόφους προκαλεί μεγάλο μέρος της υποτροπής της βακτηριακής κολπίτιδας που βιώνουν οι γυναίκες και παρέχει αποδείξεις ότι, στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ΣΜΝ. Μέρος της δυσκολίας στην εξακρίβωση του κατά πόσον είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενη ήταν ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια ακριβώς βακτήρια είναι η αιτία. Οι πρόοδοι στη γονιδιωματική αλληλουχία μας βοηθούν να πλησιάσουμε σε αυτό το μυστήριο» κατέληξε.
