Η Κύπρος είναι χωρισµένη σε τρία µέρη. Τον ελληνικό τοµέα, που βρίσκεται σε συµµαχική ευθεία σχέση µε το Ισραήλ και τις δυτικές δυνάµεις ως µέλος της ΕΕ. Τον κατεχόµενο, υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, βόρειο τοµέα, που είναι διακηρυγµένα συµµαχικός µε τη Χαµάς, τη Χεζµπολάχ και τον «άξονα της αντίστασης» του Ιράν και ενάντια στη στρατιωτική δραστηριότητα του Ισραήλ.

Τον αγγλικό τοµέα στα εδάφη των στρατιωτικών βάσεων, σε καθεστώς ανεξάρτητης χώρας, τις οποίες διατηρεί το Ηνωµένο Βασίλειο επ’ αυτού, που προφανώς θα τεθούν σε εγρήγορση και εµπλοκή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλευρό του Ισραήλ και των ΗΠΑ.

Οι απειλές Νασράλα – Χεζµπολάχ υπό την έννοια αυτή απευθύνονται στη Λευκωσία και το Λονδίνο. Στην εν λόγω διαδικασία τροµοκρατίας µπήκε και η Τουρκία προκρίνοντας απειλές και σε βάρος της Ελλάδας και των νησιών της, µε έµφαση όπως συνάγεται από τις σχετικές δηλώσεις αξιωµατούχων της Άγκυρας στην Κρήτη και τα ∆ωδεκάνησα. Στην παρούσα φάση, είναι ζήτηµα ωρών ή ηµερών να υπάρξει κλιµάκωση των πολεµικών επιχειρήσεων στην Ανατολή, όχι πλέον στα εδάφη της Γάζας αλλά όλης της Μεσοποταµίας ή του Λιβάνου µεταξύ Ιράν και Ισραήλ. Η Ελλάδα είναι µέλος του ΝΑΤΟ και σε περίπτωση που πληγεί θα προσφύγει στο άρθρο 5 του Ατλαντικού Συµφώνου. Η Κύπρος δεν είναι. Οι βρετανικές βάσεις επίσης καλύπτονται από την «οµπρέλα» του ΝΑΤΟ.

Τίθεται ένα ερώτηµα. Ποιες είναι οι ενέργειες που έχει κάνει η Ελλάδα στη βάση της Ατλαντικής Συµµαχίας αλλά και στον συντονισµό µε τις αµερικανικές δυνάµεις για την προστασία της Κύπρου κατεξοχήν αλλά και της ελληνικής επικράτειας εν συνόλω; Επίσης, είναι γνωστές οι δυνατότητες άµυνας και ανάσχεσης που έχουν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, αλλά δεν υπάρχει καµία ενηµέρωση για συνεννοήσεις στο τρίγωνο Λευκωσία – Αθήνα – Λονδίνο για την προστασία από πλήγµατα ιρανικής προέλευσης από τη Χεζµπολάχ ή άλλων στρατιωτικών εταίρων της Τεχεράνης στην περιοχή. Θα µπορούσε έτσι να υποθέσει κανείς ότι δεν έχει γίνει κανείς χειρισµός.

Η µόνη ανακοίνωση που υπάρχει είναι «φοβική», από το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας που διαβεβαιώνει ότι τα ελληνικά πολεµικά πλοία, ή άλλα που ενδεχοµένως εµπλακούν για τον απεγκλωβισµό πολιτών από τον Λίβανο, θα µεταφέρουν Έλληνες και δεν θα διευκολυνθούν άλλες εθνικότητες. Μια αντίδραση που προκαλεί απογοήτευση.

Οι απειλές της Χεζµπολάχ σε βάρος της Κύπρου και οι παραινέσεις της Τουρκίας στον «άξονα της Τζιχάντ» να συµπεριληφθεί και η ελλαδική επικράτεια στους στόχους δηµιουργούν νέα δεδοµένα. Σε αυτά συµπεριλαµβάνεται η ανάγκη να υπάρξουν επιπλέον δυτικές δεσµεύσεις για την ασφάλεια της ελεύθερης Κύπρου, καθώς και να αποτραπεί η µετατροπή των εδαφών της κατεχόµενης από την Τουρκία Βόρειας Κύπρου σε ορµητήριο της Χεζµπολάχ ή της Χαµάς.

Επίσης, κάτι εξόχως σηµαντικό για την περίπτωση της Ελλάδας: Αυτά που συµβαίνουν και αυτά που θα εξελιχθούν µέχρι το τέλος του 2025 υπογραµµίζουν την αναγκαιότητα να αποφασισθεί η εγκατάσταση του 6ου πολεµικού Στόλου των ΗΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Από τη Σαµοθράκη µέχρι το Καστελόριζο, µε επέκταση της στρατηγικής συµφωνίας ΗΠΑ – Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτό ο 5ος Στόλος των ΗΠΑ θα έχει βάση το Μπαχρέιν και ο 6ος τα νησιά του Αιγαίου στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασµό µε τις ναυτικές βάσεις στην Κρήτη.