ΚΟΙΝΩΝΙΑ - 09/12/2024 - 10:00 μμ
Μένουμε χώρια ή μαζί; Αυτό είναι το μυστικό για ευτυχισμένες σχέσεις με λιγότερες εντάσεις
Συγκατοίκηση ή χωριστές διευθύνσεις; Νεότερη μελέτη φαίνεται πως τάσσεται υπέρ των «αντισυμβατικών» ζευγαριών που μένουν χώρια καθώς έχουν καλύτερη ψυχική υγεία
Η αντίληψη σχετικά με τις σχέσεις και τη συντροφικότητα είναι κάτι προσωπικό για τον καθένα. Η ανάγκη για το «μαζί», περιλαμβανομένων του κοινού κρεβατιού ή του προσωπικού χώρου, αποτελεί τον κανόνα, όχι όμως για όλους. Η ηθοποιός Helena Bonham Carter και ο σκηνοθέτης Tim Burton ζούσαν χωριστά – δίπλα-δίπλα – κατά τη διάρκεια της 13χρονης σχέσης τους. Μέχρι και στη χώρα μας ο Γιάννης Μποσταντζόγλου και η Δήμητρα Παπαδήμα, ηθοποιοί, είναι σε σχέση αρκετά χρόνια και μένουν σε ξεχωριστά σπίτια. Θα μπορούσαν λοιπόν να θεωρηθούν κερδισμένοι από άποψη ψυχικής ηρεμίας και ποιότητας στη σχέση; Ή η συγκατοίκηση θεωρείται απαραίτητο σημάδι αγάπης, αφοσίωσης και εγγύτητας μεταξύ των συντρόφων;
Πρόσφατη έρευνα παίρνει το μέρος των «αντισυμβατικών» ζευγαριών και υποδεικνύει ότι δεν είναι πάντα απαραίτητο να είμαστε συνέχεια μαζί στον ίδιο χώρο για να διατηρούμε τη σχέση δυνατή. Για πολλούς ανθρώπους, η ανάγκη για προσωπικό χώρο και η επιλογή να ζουν χωριστά, αλλά να παραμένουν κοντά συναισθηματικά, μπορεί να είναι εξίσου ωφέλιμη και για την ψυχική τους υγεία και για τη σχέση τους.
Η έρευνα, που αναμένεται να δημοσιευτεί στο Journal of Gerontology: Social Sciences,επιβεβαιώνει αυτή την ιδέα, εστιάζοντας στους ηλικιωμένους. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη του είδους της και ανέλυσε δεδομένα από σχεδόν 100.000 άτομα ηλικίας 60 και άνω, παρακολουθώντας τη σχέση τους και την ψυχική τους υγεία από το 2011 μέχρι το 2023. Πιο συγκεκριμένα, επικεντρώθηκε στους τρόπους με τους οποίους οι ηλικιωμένοι κάνουν σχέσεις και πώς οι διάφοροι τύποι σχέσεων, όπως η συγκατοίκηση, ο γάμος, η μοναξιά και η επιλογή να ζουν σε διαφορετικούς χώρους αλλά να παραμένουν συναισθηματικά κοντά, επηρεάζουν την ψυχική τους υγεία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, για τα ζευγάρια ηλικίας 60 και άνω, η επιλογή να ζουν σε διαφορετικές διευθύνσεις, αλλά να παραμένουν κοντά συναισθηματικά και πρακτικά, φαίνεται να έχει σημαντικά οφέλη για την ψυχική υγεία, ακόμα μεγαλύτερα από τη συγκατοίκηση ή τη μοναξιά. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι αυτό το μοντέλο ζωής, δηλαδή το «ζούμε χωριστά, αλλά παραμένουμε μαζί», δεν είναι ασυνήθιστο ανάμεσα στους ηλικιωμένους και έχει δείξει ότι προκαλεί λιγότερο άγχος και μεγαλύτερη ευτυχία σε σχέση με άλλους τύπους σχέσεων.
Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι τα ζευγάρια που επιλέγουν αυτή την προσέγγιση φαίνεται να έχουν λιγότερες ψυχικές δυσκολίες όταν οι σχέσεις τους τελειώνουν, σε σύγκριση με τα ζευγάρια που συγκατοικούν ή είναι παντρεμένα. Αντίθετα με τους κινδύνους και τις ψυχικές επιπτώσεις που προκαλεί ένας χωρισμός από έναν σύζυγο ή τη διάλυση μιας σχέσης, ο τερματισμός μιας σχέσης φαίνεται να έχει λιγότερο αρνητικό αντίκτυπο στους ανθρώπους που ζουν σε διαφορετικούς χώρους, αλλά παραμένουν συναισθηματικά δεμένοι.
Η μελέτη αυτή τονίζει τη σημασία της διατήρησης της προσωπικής ελευθερίας, ακόμη και σε μια συντροφική σχέση, και την ανάγκη για έναν υγιή συνδυασμό εγγύτητας και προσωπικού χώρου. Το να μένουν οι σύντροφοι κοντά, αλλά να διατηρούν τον προσωπικό τους χώρο, φαίνεται να είναι μια επιλογή που συμβάλλει στην ψυχική ευημερία και μειώνει τις εντάσεις που μπορεί να προκύψουν από την καθημερινή συνύπαρξη και τριβή. Αντί να ακολουθούν αυστηρά τα παραδοσιακά πρότυπα, τα ζευγάρια μπορούν να επιλέξουν μοντέλα σχέσεων που τους επιτρέπουν να παραμένουν συνδεδεμένοι, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν την προσωπική τους ελευθερία.
