ΔΕΝ πρόκειται για μία απόφαση που μπορεί να σχολιαστεί με κριτήρια κοινωνικής εκδήλωσης. Πρόκειται για μία απόφαση που δείχνει πόσο μικροκομματικά σκέφτονται και ενεργούν σε κάθε τους βήμα.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και διαφωνούσαν με τον Διονύση Σαββόπουλο, που ξεκίνησε μέσα από την Αριστερά και μέσα από τη διαδρομή του, με λόγια και κινήσεις, εδώ και αρκετά χρόνια, στήριζε το μέτωπο της λογικής και του ρεαλισμού απέναντι στον λαϊκισμό. Δηλαδή, με απλά λόγια, είχε εκφραστεί υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ πριν από 35 χρόνια είχε στηρίξει και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
ΑΥΤΟ δεν μπόρεσαν να το ξεπεράσουν ποτέ. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει τον υπαρκτό κομπλεξισμό τους. Γιατί ο Νιόνιος ήταν ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς στο ελληνικό τραγούδι. Αλλά ο Νιόνιος δεν ήταν ιδεοληπτικός. Οσο εξελισσόταν ο κόσμος τόσο είχε τη δύναμη της προσωπικής του έκφρασης να αλλάζει τις απόψεις του. Δεν υπέκυψε ποτέ στα «απαγορευτικά» και στις «νόρμες» της αριστεροσύνης του χώρου του πολιτισμού.
Η απουσία, κυρίως, του Νίκου Ανδρουλάκη αποδεικνύει για μία ακόμα φορά πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει επιλέξει να στρίψει το κόμμα όσο πιο αριστερά μπορεί και να γίνει συνοδοιπόρος των πολιτικών δυνάμεων του λαϊκισμού και της τοξικότητας. Γιατί από όλους τους υπόλοιπους ήταν σχεδόν αναμενόμενο να απουσιάσουν. Ο Ανδρουλάκης, όμως, θα μπορούσε να παραστεί στην κηδεία του Σαββόπουλου. Εδώ πήγε η «αντισυστημική» Ζωή, αλλά βέβαια και πολλά ιστορικά στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, όπως ο Λαλιώτης και ο Βενιζέλος. Αυτοί «δεξιοί» είναι;
Η απουσία Ανδρουλάκη, λοιπόν, αποτελεί ένα σημείο καμπής για το ΠΑΣΟΚ. Οταν ο πρόεδρος του Κινήματος αποφασίζει να κάνει αντιπολίτευση ακόμα και στην κηδεία του Σαββόπουλου, τότε γίνεται αντιληπτό πως δεν αφήνει κανένα πεδίο συνεννόησης σε σημαντικά προβλήματα και θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα, ούτε βέβαια και στο ζήτημα της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει κάψει κάθε γέφυρα με το μέτωπο του ορθολογισμού και τους πολίτες που θέλουν την Ελλάδα να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Επιμένει να υιοθετεί τακτικές της δεκαετίας του ’80. Επιμένει στον διαχωρισμό και τον διχασμό με τακτικές τυφλού οπαδισμού. Και, βέβαια, αυτό θα το πληρώσει ακριβά στις εκλογές του 2027.
Και δεύτερο στραπάτσο για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ
ΕΚΤΟΣ από την απουσία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, ο Νίκος Ανδρουλάκης έπαθε ένα δεύτερο στραπάτσο μέσα σε λίγες ώρες. Το φιάσκο με τον διορισμό του Γιώργου Παπαβασιλείου στη θέση του διευθυντή του Γραφείου του και η παραίτησή του πριν καν αναλάβει καθήκοντα αποτέλεσε ένα ακόμα πλήγμα για τη Χαριλάου Τρικούπη.
Η δημοσιοποίηση αναρτήσεων του κ. Παπαβασιλείου από το 2021, στις οποίες αποθέωνε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και άλλα κυβερνητικά στελέχη, οδήγησε στο «ξήλωμά» του. Αυτό συμβαίνει στη χειρότερη δυνατή συγκυρία για τον Νίκο Ανδρουλάκη. Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει φθίνουσα πορεία στις δημοσκοπήσεις, κορυφαία στελέχη βάλλουν εναντίον του και, βέβαια, όλα αυτά πριν καν την επίσημη ίδρυση νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρίσκεται υπό ασφυκτική πίεση. Και, πλέον, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει σε τι κατάσταση θα φτάσει το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες του 2027, αλλά και σε τι κατάσταση θα περιέλθει μετά από αυτές.
