Το “150αρι” του Τσίπρα και οι αιχμές για το Δημοψήφισμα του 2015, παραμονές της επετείου

Εν αρχή ην το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργασία.

Οι βασικές προβλέψεις της προγραμματικής θέσης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφορούν την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ , από την πρώτη μέρα που θα αναλάβει την διακυβέρνηση μια προοδευτική κυβέρνηση, όπως ανέφερε με έμφαση ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη χθεσινή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ  και έπεται η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, η ισχυροποίηση του ΣΕΠΕ, η πιλοτική εφαρμογή του 35ωρου χωρίς μείωση μισθών κλπ.

Όσοι διάβασαν τις πληροφορίες από τα “κεντρικά” της Κουμουνδούρου σχετικά με το τι θα περιλάμβανε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά, δεδομένου ότι το κόμμα “δεσμεύεται” να ακυρώσει το νέο εργασιακό νόμο Χατζηδάκη, θα πρόσεξε ενδεχομένως πως ο κατώτατος μισθός από τα 751 ευρώ ( της αρχικής διαρροής), σκαρφάλωσε χθες κατά τις επίσημες ανακοινώσεις, στα 800.

Μεσολάβησε βέβαια και το χθεσινό “150αρι” της Κυβέρνησης στους νέους 18-25 , είτε ως επιβράβευση όσων έχουν ήδη εμβολιαστεί ή ως κίνητρο προκειμένου να σπεύσουν να εμβολιαστούν οι υπόλοιποι. Πέραν τούτων, πιθανότατα να αναζήτησε η κυβέρνηση δια αυτού του τρόπου και μια “γέφυρα” στις νέες ηλικιακές ομάδες στις οποίες διαπιστωμένα σε όλες τις μετρήσεις “πάσχει”.

Από κει και πέρα, σε ό,τι αφορά το “150αρι” της Κυβέρνησης ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το συνέδεσε χθες με την αύξηση του κατώτατου κατά 150 ευρώ που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ: “Το’ χει η μέρα σήμερα, το 150άρι είναι της μέρας. Μόνο που το δικό μας δεν είναι one-off για να εμβολιαστούμε, αλλά είναι σε μηνιαία βάση για τους εργαζόμενους. Η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν είναι δώρο αλλά για μια ουσιαστική και μελετημένη παρέμβαση που έχει στόχο τόσο την ενίσχυση του εισοδήματος, όσο όμως και της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας, με την τόνωση της ενεργούς ζήτησης”, είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συζήτηση που ακολούθησε της ομιλίας του.

Το δίλημμα δεν ήταν ποτέ αν θα μείνουμε Ευρώπη

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργασία, όπως παρουσιάστηκε χθες από τον πρόεδρό του, εντάσσεται στην διαχωριστική γραμμή που έχει θέσει εξαρχής ο κ. Τσίπρας εφ όλων των πολιτικών του προτάσεων:

Με τις προοδευτικές λύσεις που μετά την πανδημία έχουν αρχίσει να συμπεριλαμβάνουν και ολίγον από Κέυνς ( και χθες αναφέρθηκε στον Τζο Μπάιντεν ως κάνει παγίως τον τελευταίο καιρό ) ή με τις “συντηρητικές δυνάμεις” που ταυτίζουν την ανάπτυξη με τη σύνθλιψη των εργασιακών δικαιωμάτων. Κατά τον ίδιο άλλωστε, αύξηση μισθών θα σημάνει ανάπτυξη.

Παραμονές της επετείου του Δημοψηφίσματος του 2015 μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε μια συγκεκριμένη διατύπωση, ανοιχτή σε … ερμηνείες, προκειμένου να ντύσει με επιχειρήματα το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τα Εργασιακά: ” το δίλημμα εντός ή εκτός ΕΕ δεν ήταν ποτέ πραγματικό. Δεν ήταν το ζήτημα αν “Μένουμε Ευρώπη”, όπως είπε αλλά “πώς θα γίνουμε Ευρώπη”.

Η εν λόγω αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα, mot a mot, έχει ως εξής:

“Παρότι η σχέση μας με την Ευρώπη δοκιμάστηκε στα σκληρά χρόνια της οικονομικής κρίσης, το πραγματικό δίλημμα δεν ήταν ποτέ για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες και για την Ελλάδα, την ελληνική κοινωνία το αν “μένουμε Ευρώπη”. Αυτό ήταν λυμένο.

Το ουσιώδες δίλημμα ήταν και παραμένει ακόμα: αν θα “γίνουμε Ευρώπη”. Αν θα πιάσουμε ή έστω θα πλησιάσουμε τα ευρωπαϊκά δεδομένα σε μια σειρά κοινωνικών δεικτών, κριτηρίων και δικαιωμάτων, με πρώτο αυτό της εργασίας και του διαθέσιμου εισοδήματος.

Το λέω αυτό, διότι στην ΕΕ σήμερα οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καλύπτουν πάνω από το 60% των εργαζόμενων. Στην Ελλάδα καλύπτουν μόλις το 14,7% των εργαζόμενων. Ο μέσος όρος ανεργίας στην ΕΕ είναι 7,3%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι, παρά την μείωση των τελευταίων χρόνων, στο 17%. Η μέση διάρκεια της εργασιακής εβδομάδας στην Ευρωζώνη είναι 37 ώρες. Στην Ελλάδα είναι 42 ώρες.

Πώς λοιπόν θα “γίνουμε Ευρώπη”, όταν μια κοντόφθαλμη και αναχρονιστική πολιτική και οικονομική ελίτ προσπαθεί εδώ και χρόνια να μας κρατήσει παγιωμένους στο “Εδώ είναι Βαλκάνια”; Μένουμε μεν Ευρώπη, αλλά απέχουμε πολύ από όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη”.

πηγή άρθρου και φωτογραφίας: https://www.capital.gr