ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - 27/03/2022 - 9:26 πμ
Ενημέρωση από την ΟΛΣΑ σχετικά την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
* “Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” του Διονυσίου Σολωμού σε δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία της Ρηνιώς Κυριαζή
* Και ο εορτασμός της Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Θεάτρου Αιγαίου
Η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ), σας καλεί να συντονιστείτε αύριο Κυριακή 27 Μαρτίου, στις 22.00, στο Τρίτο Πρόγραμμα, 90.0 και 95.6 FM.
Επίσης το πρωί της ίδιας ημέρας στις 11.00, όπου η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Θεάτρου Αιγαίου γιορτάζει διαδικτυακά και φέτος την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με θέμα «100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή – Προσφυγιά» με τον τίτλο «Μια προσφυγιά …η πατρίδα σου»
Θα μεταδοθεί ζωντανά διαδικτυακά στο σύνδεσμο: diadiktiaki-aegeantheatre.gr/theatre-day-2022
Όλο το πρόγραμμα εδώ: ΟΕΘΑ: Διαδικτυακός Εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2022
Ιστορικές ραδιοφωνικές παραστάσεις, με πρωταγωνιστές μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς μας στις καλύτερες στιγμές τους, παρουσιάζουν την Κυριακή 27 Μαρτίου 2022, το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 και το Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 & 95,6, γιορτάζοντας την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, την ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, με θεατρικά δρώμενα και άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις, που διοργανώνονται από τα εθνικά τμήματα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που συνενώνει τους επαγγελματίες του θεάτρου και συνεργάζεται στενά με την UNESCO.
Στις 22:00, στο Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 & 95,6 πριν από την εορταστική «Πρεμιέρα στο Ραδιόφωνο», ο Νικήτας Τσακίρογλου διαβάζει το φετινό μήνυμα Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Το μήνυμα συνέγραψε ο Αμερικανός σκηνοθέτης θεάτρου και όπερας Peter Sellars, έπειτα από πρόσκληση του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Στην εορταστική «Πρεμιέρα στο Ραδιόφωνο», η εκπομπή «Το Θέατρο της Κυριακής στο Τρίτο» θα μεταδώσει την παράσταση «Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», ένα από τα κορυφαία ποιητικά έργα του Διονύσιου Σολωμού, καθώς κι ένα από τα σημαντικότερα της νεότερης ελληνικής ποίησης. Τα θέματά του, η ελευθερία, η πολιορκία, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, οι οριακές συνθήκες, η αγάπη για τη ζωή. «Ένα έργο αενάως κυλιόμενο και αναστρεφόμενο σισύφεια προς τα ανωφερή και τα ανάντη», όπως γράφει ο μελετητής του Γιάννης Δάλλας, που μας προσφέρει έναν τόπο προς την αναζήτηση της ελευθερίας.
Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή
Μουσική σύνθεση: Νίκος Βελιώτης
Ηχογράφηση: Βαγγέλης Φάμπας
Επιστημονικός σύμβουλος: Στέφανος Ροζάνης
Ηθοποιοί: Ειρήνη Κουμπαρούλη, Κώστας Σεβδαλής, Ρηνιώ Κυριαζή
Επιμέλεια εκπομπής: Μάρα Καλούδη
studio ηχογράφησης: akron studio, massive productions, Vangelis Fampas
Εκτέλεση παραγωγής: Ρέον Α.Μ.Κ.Ε. Ορέστης Ι. Τάτσης
Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 και Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 & 95,6
Κυριακή 27 Μαρτίου 2022
Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Live Streaming: www.deftero.gr
Live Streaming: webradio.ert.gr/trito
Κάθε χρόνο ένας άνθρωπος του θεάτρου αναλαμβάνει να γράψει το μήνυμα του εορτασμού, το οποίο είθισται να διαβάζεται στα θέατρα πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Το φετινό μήνυμα (2022) υπογράφει ο αμερικανός σκηνοθέτης Πίτερ Σέλαρς και έχει ως εξής:
Αγαπητές φίλες / Αγαπητοί φίλοι,
Καθώς ο κόσμος κρέμεται ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, σταγόνα τη σταγόνα από την καθημερινή μετάδοση ειδήσεων, θα μου επιτρέψετε να προσκαλέσω όλους εμάς, ως δημιουργούς, να εισέλθουμε στο δικό μας πεδίο, τη δική μας σφαίρα και προοπτική του επικού χρόνου, της επικής αλλαγής, της επικής ευαισθητοποίησης, του επικού αναστοχασμού και του επικού οράματος; Ζούμε σε μια επική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και οι βαθιές και επακόλουθες αλλαγές που βιώνουμε στις σχέσεις των ανθρώπων με τον εαυτό τους, μεταξύ τους και με τους μη ανθρώπινους κόσμους είναι σχεδόν πέρα από τις δυνατότητές μας να τις αντιληφθούμε, να τις αρθρώσουμε, να μιλήσουμε γι’ αυτές και να τις εκφράσουμε.
Δε ζούμε στον 24ωρο κύκλο των ειδήσεων, ζούμε στις παρυφές του χρόνου. Οι εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης είναι παντελώς ανεξόπλιστα και ανίκανα να αντιμετωπίσουν αυτό που βιώνουμε.
Πού είναι η γλώσσα, ποιες είναι οι κινήσεις και ποιες οι εικόνες που θα μας επέτρεπαν να κατανοήσουμε τις βαθιές μετατοπίσεις και ρήξεις που βιώνουμε; Και πώς μπορούμε να μεταδώσουμε το περιεχόμενο της ζωής μας, αμέσως τώρα – όχι ως είδηση αλλά ως βίωμα;
Το θέατρο είναι η τέχνη του βιώματος.
Σ’ έναν κόσμο που κατακλύζεται από αχανείς εκστρατείες τύπου, προσομοιωμένες εμπειρίες, φρικτά προγνωστικά, πώς μπορούμε να υπερβούμε την ατελείωτη επανάληψη των αριθμών για να βιώσουμε την ιερότητα και το άπειρο μιας ζωής, ενός ενιαίου οικοσυστήματος, μιας φιλίας ή της ποιότητας του φωτός σ’ έναν παράξενο ουρανό; Τα δύο χρόνια της πανδημίας της νόσου COVID-19 έχουν εξασθενήσει τις αισθήσεις των ανθρώπων, έχουν περιορίσει τις ζωές τους, έχουν σπάσει τους δεσμούς και μας έχουν φέρει σε ένα παράξενο σημείο μηδέν της ανθρώπινης ύπαρξης πάνω στον πλανήτη.
Ποιοι σπόροι πρέπει να φυτευτούν και να μεταφυτευτούν αυτά τα χρόνια και ποια είναι τα υπερτροφικά χωροκατακτητικά είδη που πρέπει να εκριζωθούν πλήρως και τελεσίδικα; Τόσοι πολλοί άνθρωποι βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Τόση πολλή βία ξεσπά παράλογα ή απρόσμενα. Τόσα πολλά κατεστημένα αποκαλύπτονται ως δομές διαρκούς βαναυσότητας.
Πού είναι οι εθιμοτυπικές τελετές της μνήμης μας; Τι πρέπει να μνημονεύσουμε; Ποια είναι τα τελετουργικά που θα μας δώσουν επιτέλους τη δυνατότητα να οραματιστούμε εκ νέου και να δοκιμάσουμε να κάνουμε βήματα που δεν έχουμε κάνει ποτέ πριν;
Το θέατρο του επικού οράματος, του επικού σκοπού, της ανάκαμψης, της αποκατάστασης και της φροντίδας χρειάζεται νέες τελετουργίες. Δεν έχουμε ανάγκη να ψυχαγωγηθούμε. Έχουμε ανάγκη να συνευρεθούμε. Έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε τον χώρο και να καλλιεργήσουμε έναν κοινό χώρο. Έχουμε ανάγκη από προστατευμένους χώρους βαθιάς ακρόασης και ισότητας.
Το θέατρο είναι η δημιουργία επί της γης ενός χώρου ισότητας μεταξύ ανθρώπων, θεών, φυτών, ζώων, βροχοσταλίδων, δακρύων και αναγέννησης. Ο χώρος της ισότητας και της βαθιάς ακρόασης φωτίζεται από κρυμμένη ομορφιά, διατηρείται ζωντανός σε μια βαθιά αλληλεπίδραση μεταξύ κινδύνου, γαλήνης, σοφίας, δράσης και υπομονής.
Στην «Αβαταμσάκα Σούτρα» ή «Ανθοστόλιστη Γραφή», ο Βούδας παραθέτει δέκα είδη μεγάλης υπομονής στην ανθρώπινη ζωή. Ένα από τα ισχυρότερα ονομάζεται «Υπομονή κατά την Αντίληψη των Πάντων ως Αντικατοπτρισμών». Το θέατρο πάντοτε παρουσίαζε τη ζωή αυτού του κόσμου σαν έναν αντικατοπτρισμό που μας βοηθά να δούμε μέσα από την ανθρώπινη ψευδαίσθηση, αυταπάτη, τύφλωση και άρνηση με απελευθερωτική διαύγεια και δύναμη.
Είμαστε τόσο σίγουροι γι’ αυτό που βλέπουμε και για τον τρόπο με τον οποίο το βλέπουμε, που είμαστε ανίκανοι να δούμε και να αισθανθούμε εναλλακτικές πραγματικότητες, νέες δυνατότητες, διαφορετικές προσεγγίσεις, αόρατες σχέσεις και διαχρονικούς δεσμούς.
Έφθασε η ώρα για τη βαθιά ανανέωση του μυαλού, των αισθήσεων, της φαντασίας, της ιστορίας και του μέλλοντός μας. Η δουλειά αυτή δεν μπορεί να γίνει από απομονωμένους ανθρώπους που δουλεύουν μόνοι τους. Τη δουλειά αυτή πρέπει να την κάνουμε μαζί. Το θέατρο είναι η πρόσκληση για να κάνουμε αυτή τη δουλειά μαζί.
Σας ευχαριστώ βαθύτατα για τη δουλειά που κάνετε.
Peter Sellars
Μετάφραση: Γιόλα Κλείτου – Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ).
|
