Ο Σύριζα και οι κρατικοποιήσεις – Ηθοποιία ή υποκρισία;

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε, μια σειρά από στελέχη του Σύριζα να υποδύονται διάφορους ρόλους απλών πολιτών. Άλλοι υποδύονται τους αγανακτισμένους πολίτες, άλλοι τους πληγέντες από τις θεομηνίες, άλλοι τους διαμαρτυρόμενους ελεύθερους κατά της κυβέρνησης και άλλοι τους φανατικότερους οπαδούς του Αλέξη Τσίπρα.

Και όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι απλά διασκεδαστικά. Και θα μας επέτρεπαν να εστιάζουμε στις υποκριτικές ικανότητες αυτών των ταλαντούχων στελεχών – ηθοποιών, καθώς και στην αρτιότητα των σκηνοθετικών ευρημάτων, όπως ήταν οι μουσαμάδες – εκδοτήρια των εισιτηρίων στο μετρό της Θεσσαλονίκης και οι διαδρομές στο ακίνητο βαγόνι στο ίδιο εργοτάξιο, αν από πίσω τους δεν κρυβόταν η φτηνή προπαγάνδα και η δημιουργία ψευδών εικόνων.

Ο ρόλος που επέλεξε να ερμηνεύσει σήμερα το σύνολο των στελεχών του Σύριζα το 2022, είναι αυτός του ιδίου κόμματος πριν από δέκα χρόνια. Τότε που ο αρχηγός του Σύριζα, μαζί με όλα τα ηγετικά στελέχη τους, υπόσχονταν κρατικοποιήσεις παντού.

Ήταν ο Ιούνιος του 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας, προανήγγειλε την «εθνικοποίηση και υπαγωγή υπό δημόσιο κοινωνικό και διαφανή έλεγχο» των τραπεζών, το πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων των στρατηγικής σημασίας για την εθνική οικονομία Δημόσιων Οργανισμών (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς κ.λπ.), καθώς και σταδιακή υπό δημόσιο έλεγχο στρατηγικών επιχειρήσεων που είτε βρίσκονταν σε πορεία ιδιωτικοποίησης είτε είχαν ιδιωτικοποιηθεί.

To τέλος του σεναρίου το είδαμε όλοι μας, κατά τη διακυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Οι ηθοποιοί που στην αρχή υποδύονταν τους σκληρούς αγωνιστές κατά του «ξεπουλήματος», έγιναν στο τέλος ηθοποιοί πρωτεργάτες της ιδιωτικοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών μέσω της καταστροφικής ανακεφαλαιοποίησης του 2015, της πώλησης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και μάλιστα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, της πώλησης του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, της πώλησης της Τραινοσέ, της πώλησης των περιφερειακών αεροδρομίων στη Fraport και άλλων.

Βέβαια οι ηθοποιοί που ακολούθως υποδύθηκαν τους τότε υπουργούς, με το ένα χέρι υπέγραφαν τις ιδιωτικοποιήσεις και το «ξεπούλημα του κρατικού πλούτου» και με το άλλο σκούπιζαν το αγωνιστικό τους δάκρυ.

Στο συνέδριο του Σύριζα, οι ηθοποιοί – σύνεδροι απαίτησαν την κρατικοποίηση των δύο τουλάχιστον συστημικών τραπεζών, δίχως να προσδιορίζουν τον τρόπο σύμφωνα με τον οποίο θα επιτευχθεί αυτός ο στόχος, καθώς και την εκ νέου κρατικοποίηση της ΔΕΗ, μέσω μιας αόριστης «αύξησης μετοχικού κεφαλαίου». Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας είχε εξαγγείλει ήδη από τον Φεβρουάριο του 2022, ότι μόλις κερδίσει τις επόμενες εκλογές, η ΔΕΗ θα ανακτούσε το «Δ», δηλαδή το δημόσιο χαρακτήρα της, μέσω μιας νέας αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Ωστόσο ο σεναριογράφος δεν έχει καταστήσει σαφή τον τρόπο με τον οποίο σε μια δυτική δημοκρατία, το κράτος θα μπορέσει να αφαιρέσει τα μετοχικά δικαιώματα των ιδιωτών επενδυτών της ΔΕΗ.

Ωστόσο, σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του, ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε ανάμεσα στα άλλα ότι «υπάρχει ένα ζήτημα στρατηγικής, με το ότι η ΔΕΗ λειτουργεί με σκοπό τη κερδοφορία». Τόνισε δε, ότι όταν ο Σύριζα ξαναγίνει κυβέρνηση, θα επαναφέρει τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, με στόχο το κοινωνικό όφελος. Όμως, όπως ανέφερε, «δεν είναι αναγκαίο να πάμε σε επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ. Έχουμε ως Δημόσιο την αποτρεπτική μειοψηφία και μπορούμε να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων ορίζοντας μία διοίκηση που δεν θα έχει στόχο το πλιάτσικο».

Την ίδια ημέρα ο γραμματέας ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος, δήλωνε ότι «βεβαίως είναι λύση να κρατικοποιηθεί η ΔΕΗ, για να γίνει ο ενεργειακός πυλώνας άσκησης κοινωνικής πολιτικής».

Είναι κακογραμμένο το σενάριο; Άλλαξαν οι ηθοποιοί, το κείμενο του σκηνοθέτη; Μήπως κάποιοι ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν; Ή μήπως βρισκόμαστε ξανά, μπροστά σε μια εκδήλωση υπέρμετρης υποκρισίας;

Η πρόσφατη καταγγελία του αρχηγού του Σύριζα, ότι τα επιδόματα για τη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, που δίνει η κυβέρνηση λόγω της ενεργειακής έκρηξης, «προέρχονται από τα λεφτά των φορολογουμένων», συνηγορεί στην εκδοχή της υποκρισίας. Διότι είναι γνωστό τοις πάσι, ότι κάθε φύσεως επιδόματα, που δίνουν οι κυβερνήσεις προέρχονται είτε από φορολογία είτε από δανεισμό. Δεν το γνωρίζει αυτό ο Σύριζα που είχε εξειδικευτεί στη φοροεπιδρομή της μεσαίας τάξης όπως είχε παραδεχτεί και ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, Ευκλείδης Τσακαλώτος;