Σε ένα επίπεδο, επισημαίνεται, είναι δείγμα ευημερίας το γεγονός ότι π.χ. ένας εργαζόμενος στην Ελβετία έχει την άνεση να εργάζεται κατά 40% λιγότερο από έναν εργαζόμενο στην Πολωνία. Ταυτόχρονα όμως, τονίζεται, είναι σαφές ότι «η εργασία δεν είναι τόσο αποδοτική όσο θα έπρεπε».

Σε πολλές χώρες, όταν πρόκειται π.χ. για οικογένειες, η επιπλέον εργασία μεταφράζεται συχνά σε καθαρή απώλεια εισοδήματος λόγω της υψηλής φορολογίας.

Η Σουηδία αναγνώρισε το πρόβλημα και μείωσε τους συντελεστές για οικογένειες από 53% σε 32%, ενθαρρύνοντας πολλούς να επιστρέψουν σε εργασία πλήρους απασχόλησης, ενώ την ίδια ώρα η Γερμανία επιβάλλει φόρο 41% και η Ελβετία 26%.

Για τους χαμηλόμισθους, η κατάσταση στη Γερμανία είναι ακόμη πιο αποθαρρυντική για περισσότερη εργασία. Ένας άγαμος εργαζόμενος χωρίς παιδιά, με αποδοχές στα 2/3 του μέσου εισοδήματος, χάνει το 45% των αποδοχών του σε φόρους, όταν ο αντίστοιχος εργαζόμενος στην Ελβετία χάνει το 22%, στη Γαλλία το 33% και στη Σουηδία το 29%.

Η σχέση εργασίας και εισοδήματος με τα προνοιακά επιδόματα

Η τάση για λιγότερη εργασία επιτείνεται στη Γερμανία, σύμφωνα με την ΝΖΖ, και από τα γενναιόδωρα προνοιακά επιδόματα, τα οποία μειώνονται όσο αυξάνεται το εισόδημα του εργαζόμενου, δημιουργώντας οικονομικό αντικίνητρο για επιπλέον εργασία.

Η συνεχής μείωση των ωρών εργασίας είναι ανησυχητική, υποστηρίζει η ΝΖΖ, καθώς αυξάνει το κόστος εργασίας υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα.

«Χωρίς τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, η χώρα κινδυνεύει με ορατή διάβρωση της ευημερίας της» σημειώνει ο συντάκτης, και προσθέτει σε αυτό και το στοιχείο ότι την προσεχή δεκαετία θα είναι περισσότεροι εκείνοι που θα αποχωρήσουν από την αγορά εργασίας από αυτούς που θα εισέλθουν σε αυτήν.

«Λόγω των διαφορετικών στατιστικών μεθόδων, είναι δύσκολο να συγκριθεί η απόδοση εργασίας διαφορετικών χωρών με βάση μόνο τις εργάσιμες ώρες» διευκρινίζει ο Χόλγκερ Σέφερ από το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομίας (IW) στην BILD, τονίζει ωστόσο ότι «είναι σίγουρο ότι στη Γερμανία έχουμε υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά αυτοί οι εργαζόμενοι δουλεύουν λιγότερο, άρα δεν φθάνουμε τις δυνατότητές μας και αυτό είναι προβληματικό».

Είναι οι Γερμανοί τεμπέληδες; «Όχι απαραίτητα, αλλά κάθε άτομο σταθμίζει τα οφέλη της εργασίας, τη δική του δηλαδή ευημερία και την απώλεια ελεύθερου χρόνου. Πολλοί λίγοι άνθρωποι θα εργαστούν περισσότερο, εάν αυτό δεν αξίζει οικονομικά» απαντά ο κ. Σέφερ, και ζητά επίσης μεταρρυθμίσεις, προειδοποιώντας ότι, «αν δεν αλλάξει γρήγορα η πολιτική, η ευημερία στη Γερμανία απειλείται σοβαρά».